در این متن، جاناتان بریکی، به موضوعاتی مربوط به تصمیم‌ گیری انسانی و تلاقی روانشناسی و فیزیولوژی در آن می‌ پردازد. در این متن، او به فرضیه نشانگر بدنی، تأثیر احساسات بر تصمیم‌ گیری‌ها و اینکه آیا گرسنگی می‌تواند به شما در مقابله با عدم اطمینان کمک کند، می‌پردازد.

در واقع، قمار (شرط بندی) یک فعالیت است که برای اتخاذ تصمیم مبتنی بر ارزش و در شرایطی با پیامدهای نامعلوم به کار می‌رود. برای تعیین اینکه آیا توزیع احتمالی نتایج، ارزش شرط بندی شما را دارد یا خیر، درک و محاسبه ریسک بسیار حائز اهمیت است.

چرا برخی افراد در تصمیم‌ گیری در شرایط عدم اطمینان، عملکرد بهتری دارند؟ در چارچوب شرط بندی، تصمیم‌ گیری‌ها به صورتی پیچیده هستند که برای اتخاذ آن‌ها، نیاز به محاسبات پیچیده و تفکر احتمالی داریم. به همین دلیل، افرادی که دارای مهارت‌های شناختی بهتری هستند، مثل تفکر احتمالی، حافظه قوی و در برخی موارد دانش حوزه، در تصمیم‌گیری‌های پیچیده مزیتی دارند. این مهارت‌های شناختی قابل آموزش هستند. اما در مورد عوامل غیرآموزشی چطور؟

وهم کنترل

وهم کنترل، باوری نادرست است که ما به عنوان انسان‌ها تقریباً هر چیزی را کنترل می‌کنیم. این استدلال غلط باعث می‌شود که عوامل تصادفی و ذاتاً ناقابل کنترل را نادیده بگیریم و فکر کنیم که تمام اتفاقات و نتایج، تحت کنترل ماست، در حالی که واقعیت این است که عواملی وجود دارند که خارج از تأثیر ما هستند و تأثیر مستقیمی بر روی آن‌ها نداریم.

تحقیقاتی که در مورد عواملی که بیشتر زیرآگاهی ما عمل می‌ کنند، انجام شده است، نتایج جالبی را نشان می‌دهد. این عوامل ممکن است بر استعدادهای پیچیده تصمیم‌ گیری ما تأثیر بگذارند، اما با این حال، ما به آن‌ها آگاهی نداریم.

این مقاله، تلاقی روانشناسی و فیزیولوژی انسان و تصمیم‌گیری را به شیوه‌ای کمی متفاوت با مطالبی که قبلاً نوشته‌ ام، بررسی می‌کند. در اینجا به شانس برد یا ورزش اشاره نمی‌شود، اما تحقیقات انجام شده در این زمینه جالب هستند و می‌توانند در برخی جهات، برای شرط‌بندی در ورزش مورد استفاده قرار بگیرند.

فرضیه نشانگر بدنی

قشر پیشانی در لوب پیشانی مغز، وظیفه تصمیم‌گیری پیچیده در بین چیزهای دیگر را بر عهده دارد. یک مطالعه نشان داد که افرادی که قشر پیشانی آن‌ها آسیب دیده است، در تصمیم‌گیری خود دچار اختلال شدیدی هستند. در این مطالعه با توجه به عملکرد ضعیف آنها در تکلیف قمار آیووا، نقص در تصمیم‌گیری علیرغم کارکردهای فکری طبیعی قشر پیشانی، مشاهده شد.

تکلیف قمار آیوا، یک بازی ساده است که در آن شرکت‌کنندگان، در تصمیم‌گیری خود تحت عدم اطمینان، ارزیابی می‌شوند. اگر به دنبال امتحان این بازی هستید، می‌توانید آن را به صورت آنلاین تجربه کنید. در صورتی که تمایل دارید بعداً این بازی را تجربه کنید، پاراگراف بعدی را رها کنید.

در تکلیف قمار آیووا، شرکت‌کنندگان با چهار دسته کارت رو به پایین مواجه می‌شوند و وظیفه دارند هر بار یک دسته کارت را انتخاب کنند تا کارت برتر را نشان دهند. هر کارت می‌تواند با اهدای پول به بازیکن، پاداش دهد یا با کسر پول از سرمایه اولیه ۲۰۰۰ دلاری بازیکن، او را مجازات کند.

هدف از این بازی، به دست آوردن بیشترین میزان پول یا از دست دادن کمترین میزان پول است. برای بازیکن ناشناخته، در دو دسته کارت، با وجود پاداش‌های بیشتر، مجازات‌ها در واقع بیشتر از پاداش‌هاست. به عبارت دیگر، در این دو دسته کارت، بازیکن با بیشترین احتمال با مجازات روبرو خواهد شد. برعکس، در دو دسته کارت دیگر، پاداش‌ها بیشتر از مجازات‌هاست، با این حال پاداش‌های این دسته کارت‌ها کمتر هستند.

در مطالعه‌ای که در بالا به آن اشاره شده، محققان به این نتیجه رسیدند که افرادی که دچار آسیب قشر پیشانی هستند، نسبت به پیامدهای آینده حساسیت کمتری دارند و به طور موثری از آینده غافل می‌شوند. به جای اینکه از چشم‌اندازهای آینده استفاده کنند، آنها عمدتاً توسط چشم‌اندازهای فوری هدایت می‌شوند و در شرایط عدم اطمینان، توانایی عبرت گرفتن از اشتباهات خود را نشان نمی‌دهند. در مطالعه دیگری نیز مشخص شد که حتی تحت شرایط قطعیت، افرادی که دچار آسیب قشر پیشانی هستند، تمایل دارند تا قضاوت‌های ضعیفی انجام دهند. به طور کلی، آسیب قشر پیشانی باعث کاهش توانایی فرد در پیش‌بینی پیامدهای آینده و تصمیم‌گیری در شرایط عدم اطمینان می‌شود.

بیشتر بخوانید : روانشناسی شرط بندی: یک دوره آموزشی فشرده و کوتاه مدت برای شرط بندی کننده های حرفه‌ای مشتاق

باید توجه داشت که این صفات، هنگامی که شرط‌بندی انجام می‌شود، ناخودآگاه فعال می‌شوند، بدون توجه به موضوع شرط‌بندی. بنابراین، اشتباه در تصمیم‌گیری، در شخصیت‌های روان‌ پریش و افراد وابسته به مواد مخدر، از جمله کوکائین و الکل، می‌تواند به نتایج نامطلوبی منجر شود. به علاوه، پژوهش‌ها نشان داده‌اند که با مقایسه با افرادی که آسیبی به پیشانی آن‌ها وارد نشده باشد، افراد مبتلا به آسیب قشر پیشانی نیز دچار نقص در تصمیم‌گیری هستند.

این واقعیت بدیهی است که قابلیت‌ها و عملکرد منحصربه‌ فرد ناحیه‌های مختلف مغز، می‌تواند به طور قابل توجهی بر نتایج قمار و بازی‌های انجام شده توسط فرد تأثیر بگذارد. به عبارت دیگر، توانایی‌های مغزی متفاوت در هر شخص، می‌ تواند در عملکرد و تصمیم‌گیری‌های او در قمار بازی‌ها و سایر بازی‌های شانسی، نقش مهمی ایفا کند.

قشر پیشانی به عنوان یکی از نواحی کلیدی مغز، نقش مهمی در بیان و تجربه احساسات دارد. بر اساس فرضیه نشانگر بدنی که توسط آنتونیو داماسیو، متخصص علوم اعصاب مطرح شده است، ناتوانی در بیان احساسات توسط بیماران مبتلا به آسیب قشر پیشانی، می‌تواند باعث ایجاد مشکلاتی در تجربه و بیان احساسات آن‌ها شود.

نشانگرهای بدنی، واکنش‌های فیزیولوژیکی هستند که به مغز هشدار می‌ دهند تا موقعیت گذشته و نتیجه مربوط به آن را به خاطر بیاورد. افزایش رسانایی الکتریکی پوست انسان، یکی از این واکنش‌های فیزیولوژیکی است که به واسطه تحریکات خاصی مانند قمار و بازی‌های شانسی ایجاد می‌ شود. این نشانگرهای بدنی، می‌توانند به عنوان یک شاخص مفید برای پیش‌بینی نتایج یک بازی قمار و جلب توجه به موقعیت‌های خطرناک، در نظر گرفته شوند.

با گذشت زمان، نشانگرهای بدنی با نتایج و تجربیات گذشته و به نوبه خود، تصمیمات آینده را نیز مرتبط می‌ کنند. این تصمیمات، از طریق تجربه هیجانی ذخیره شده در حافظه، به ویژه زمانی که فرآیند شناختی با فشار ذهنی بالا همراه است، باعث تحریک واکنش‌های بدنی می‌شوند. به عبارت دیگر، نشانگرهای بدنی به طور ضمنی، اطلاعات ذخیره شده در ذهن را به هم وصل کرده و در تصمیم‌ گیری‌های آینده، نقش مهمی ایفا می‌کنند. این تلاقی واکنش‌های بدنی و تجربیات قبلی، می‌تواند به عنوان یک شاخص مفید در پیش‌بینی نتایج آینده و تصمیم‌گیری‌های بهتر، مورد استفاده قرار گیرد.

فرضیه نشانگر بدنی، رابطه‌ ای متمایز با ریسک پذیری خالص دارد. در شرایط نامطمئن، افرادی که بدون آسیب به لوب فرونتال، در معرض خطر قرار دارند، باعث ایجاد واکنش رسانایی پوستی پیش‌ بینی‌کننده می‌شوند. در عوض، افرادی که به آسیب لوب فرونتال دچار هستند، این واکنش را نشان نمی‌ دهند. این نتایج نشان می‌ دهند که ریسک پذیری و تصمیم‌ گیری، به همان شکل که عموماً فکر می‌ شود، با هم مرتبط نیستند. بنابراین، فرضیه نشانگر بدنی، به عنوان یک شاخص مهم در بررسی رفتارهای ریسک پذیرانه و تصمیم‌ گیری‌های آینده، قابل استفاده است.

در کل، توانایی اتخاذ تصمیمات منطقی در شرایط عدم قطعیت، با ریسک پذیری ارتباطی ندارد. برای مثال، یک قمارباز ممکن است تنها با غلبه بر واکنش عاطفی، در مواجهه با عدم قطعیت تصمیم‌گیری کند و به فرآیندهای شناختی پیچیده‌تری روی آورد. فرضیه نشانگر بدنی، پیشنهاد می‌دهد که افراد در تصمیم‌ گیری‌هایشان، نه تنها به شدت پیامدها و احتمال وقوع آنها توجه کنند، بلکه با توجه به واکنش‌های عاطفی ناخودآگاه خود، در مورد تصمیماتشان قضاوت کنند. به عبارت دیگر، واکنش‌های عاطفی ناخودآگاه نیز می‌توانند در تصمیم‌گیری‌های افراد نقش مهمی ایفا کنند و فرضیه نشانگر بدنی، به عنوان یک شاخص مفید در بررسی رفتارهای تصمیم‌ گیرانه، به کار گرفته شود.

اثر تأثیرات عاطفی

آیا وضعیت عاطفی می‌تواند تصمیم‌ گیری را تحت تأثیر قرار دهد؟ پاسخ مثبت است، اما باید توجه داشت که احساسات همچنان می‌ توانند در تصمیم‌ گیری مفید باشند و نه شرطاً باعث سوگیری می‌شوند. برای مثال، اثر قضاوت تطابق خلقی، نشان می‌ دهد که مردم ممکن است به خاطراتی که با خلق و خوی فعلی آنها مرتبط هستند، بیشتر توجه کنند و درنتیجه تصمیمات مغرضانه‌ ای را بر اساس آن‌ها بگیرند. با این حال، باید به عنوان یک عامل تأثیرگذار در تصمیم‌ گیری، با احساسات به‌ طور هوشمندانه و با توجه به شرایط و زمینه‌ ای که در آن قرار داریم، برخورد کنیم. به عنوان مثال، در مواقعی که تصمیمی باید گرفته شود، بهتر است از احساسات خود آگاهی داشته باشیم و با تمرکز بر روی شرایط موجود، تصمیمی مطابق با منافع خود بگیریم. لذا، نتیجه‌ گیری این است که احساسات می‌ توانند در تصمیم‌ گیری مفید باشند، اما باید با هوشمندی و دقت به آن‌ها پرداخته شود.

تئوری‌های مختلفی درباره نقش احساسات در فرآیند تصمیم‌ گیری وجود دارند. یکی از این تئوری‌ها نشان می‌ دهد که احساسات ممکن است باعث سوگیری در تصمیم‌ گیری شوند. در عوض، تحقیقات نشان می‌ دهد که احساسات می‌ توانند به طور آگاهانه توجه و حافظه فعال را به فرآیند تصمیم‌ گیری جلب کنند. همچنین، افزایش پردازش تصمیم نیز در هر دو حالت عاطفی مثبت و منفی ممکن است دیده شود. لذا، باید با هوشمندی و دقت به احساسات خود پرداخته و با توجه به شرایط موجود، تصمیمات مناسبی بگیریم.

موضوع تأثیر احساسات بر تصمیم‌ گیری مورد بررسی قرار گرفته است و نتایج تحقیقات نشان می‌ دهد که نوع احساسی که تجربه می‌ کنید، مهم نیست بلکه نحوه برخورد با آن احساس اهمیت دارد. به این معنا که اگر با هوشیاری و شفافیت احساسات خود را تجربه کنید، احتمال تصمیم‌ گیری جانبدارانه کاهش می‌ یابد. به عنوان مثال، یک تحقیق خاص نشان داد که سرمایه‌ گذاران بازار سهام که احساسات شدیدی را تجربه کرده‌اند، توانستند تصمیمات بهتری بگیرند. در نتیجه، در تصمیم‌گیری‌های مهم، با هوشمندی و شفافیت به احساسات خود پرداخته و با توجه به شرایط واقعی، تصمیمات مناسبی بگیریم.

آیا گرسنگی می تواند به شرط بندی کمک کند؟

آخرین تحقیقات نشان داده است که حالات برانگیخته، از جمله احساسات و گرسنگی، می‌ توانند در تصمیم‌ گیری‌های پیچیده با نتایج نامشخص کمک کنند. به عنوان مثال، یک مطالعه جدید تأثیر گرسنگی بر عملکرد افراد در تکلیف قمار آیووا را مورد بررسی قرار داد که نتایج آن نشان داد شرکت‌کنندگان گرسنه، در عملکرد خود بهتر از همتایان سیرشده عمل کردند. در نتیجه، نباید این حالات را به عنوان موانعی برای تصمیم‌ گیری دید بلکه با هوشمندی و توجه به شرایط موجود، از آن‌ها بهره‌مند شد.

بر اساس تحقیقات اخیر، وضعیت‌های برانگیختگی مانند گرسنگی می‌ توانند در تصمیم‌ گیری‌های پیچیده و در شرایط عدم اطمینان، به افراد کمک کنند تا در مورد مبادله پاداش ریسک بهتر تصمیم بگیرند. در واقع، این تحقیقات نشان داده‌اند که افراد در وضعیت برانگیختگی مانند گرسنگی، با تمرکز بیشتر بر احساسات، می‌ توانند در هدایت تصمیم‌گیری‌های خود بهتر عمل کنند. در نتیجه، وضعیت برانگیختگی مانند گرسنگی نباید به عنوان یک موانع در تصمیم‌گیری دیده شود، بلکه به عنوان یک فرصت برای بهره‌برداری از توانایی‌های تصمیم‌گیری افراد در شرایط پیچیده و با ریسک، در نظر گرفته شود.

بخوانید: آیا شهود در شرط بندی ورزشی جایگاهی دارد؟

همانطور که ممکن است متوجه شده باشید، بسیاری از عوامل مختلف می‌توانند بر تصمیم‌گیری‌های ما تأثیرگذار باشند. همچنین، تحقیقات نشان داده‌اند که افرادی با شاخص توده بدنی (BMI) بالاتر، درصد چربی بدن بیشتر و/یا غلظت لپتین و انسولین بالاتر، در وظیفه قمار آیووا با عملکرد نامطلوبی مواجه هستند. با این حال، پرسش اینجاست که آیا ترکیب بدنی فرد می‌تواند در تصمیم‌گیری‌های پیچیده نقشی بازی کند؟

در تصمیم‌ گیری‌های پیچیده و در شرایط عدم قطعیت، بسیاری عوامل مختلف می‌توانند بر نتیجه نهایی تأثیرگذار باشند. از جمله این عوامل، ویژگی‌های شناختی مانند حافظه قوی، تفکر احتمالی و درک ریسک، که برای تصمیم‌گیری‌های بهتر در این شرایط بسیار مهم هستند. با توجه به این مطالب، می‌توان نتیجه گرفت که توانایی‌های شناختی افراد نقش مهمی در تصمیم‌گیری‌های پیچیده با شرایط عدم قطعیت ایفا می‌کنند.

در تصمیم‌ گیری‌های پیچیده و در شرایط عدم قطعیت، عوامل مختلفی می‌توانند بر نتیجه نهایی تأثیرگذار باشند. از جمله این عوامل، ویژگی‌های شناختی مانند حافظه قوی و تفکر احتمالی هستند که بسیاری از ما آگاهی داریم. اما عواملی که کمتر شناخته شده یا به طور کامل نادیده گرفته شده‌اند، نیز ممکن است بر تصمیم‌ گیری‌ها تأثیرگذار باشند. به عنوان مثال، عملکرد قشر پیشانی، حالت عاطفی، گرسنگی و ترکیب بدن، از این دست عوامل هستند. از آنجا که تعداد بیشتری از این عوامل وجود دارند، در هر بار تصمیم‌ گیری در شرایط عدم قطعیت، فرآیندهای بی‌شماری و ناخودآگاهی در حال انجام هستند که ممکن است بر توانایی شما در تصمیم‌گیری بهینه، تأثیر بگذارند.

آگاهی از تأثیر عواملی که در این مقاله ذکر شده‌اند بر شما، می‌تواند به شما کمک کند تا از سوگیری‌های احتمالی که ناشی از آنها استفاده می‌شود، پرهیز کنید و به جای آن به فرآیندهای شناختی پیچیده‌تر و بهتری که ممکن است در طول زمان بهبود یابند، بازگردید. با داشتن این آگاهی، می‌توانید در تصمیم‌گیری‌های پیش‌روی خود بهتر عمل کنید و با عملکرد بهتر در زندگی خود پیشرفت کنید.


اختصاصی وبسایت فوتبالی