– مفاهیم “افت سرمایه” و “حداکثر افت سرمایه” چه معنایی دارند؟
– مدلسازی حداکثر افت سرمایه‌ی مورد انتظار
– افت سرمایه را چطور مدیریت کنیم؟

بسیاری از افرادی که شرط بندی می کنند اغلب روی این مساله تمرکز می کنند که وقتی شرط بند چقدر برنده خواهند شد، اما مساله‌ی دیگری هم وجود دارد که به همین اندازه مهم است و آن این است که در شرط بندی چقدر می‌بازید. افت سرمایه در صنعت مالی مفهومی شناخته شده است، اما چطور میتوان آن را در شرط بندی هم اعمال کرد؟ برای فهمیدن این موضوع با ما همراه باشید.

در آخرین مقاله‌ای که برای پیناکل (Pinnacle) نوشتم به موضوع برخی از سناریوهای شکست و واگذاری شرط بندی و احتمال رخ دادن این سناریوها برای انواع قماربازان پرداختم. یکی از متخصصان هوش مصنوعی و صاحب وبسایت Winner Odds، یعنی میگل فیگرز هم در کتاب الکترونیکی خود به نام “چگونه سایت های شرط بندی را شکست دهیم” به این موضوع اشاره کرده و گفته: “به ندرت پیش می‌آید که افرادی که شرط بندی کرده اند برای تغییر روش خود یا برای متوقف کردن شرط بندی منتظر (ورشکستگی) بمانند.”

⦁ بخوانید: درک و مدیریت مخاطرت ورشکستگی خود

در عوض آنها معمولا استراتژی خود را عوض کرده و یا خیلی قبل از اینکه به ورشکستگی برسند کاملا از بازی خارج میشوند. اینکه این اتفاق دقیقا چه زمانی رخ بدهد به میزان ریسک پذیری شرط بند بستگی دارد اما به هر حال بهتر است که تا حدودی بتواند این شرایط را تعریف و مدلسازی کند. مفاهیم “افت سرمایه” و “حداکثر افت سرمایه” (MDD) در دنیای سرمایه گذاری مالی مفاهیمی آشنا هستند. در این مقاله به معنی این مفاهیم، افت سرمایه‌ی مورد انتظار و چگونگی مدیریت آنها میپردازم.

“افت سرمایه” و “حداکثر افت سرمایه‌” چیست؟

دانشنامه‌ی سرمایه گذاری اینوستوپدیا مفاهیم “افت سرمایه” و “حداکثر افت سرمایه” را به ترتیب به این صورت تعریف کرده است: (درصد) افت از اوج-به-سکون در طول یک دوره‌ی مشخص شده در سرمایه گذاری، و بیشترین (درصد) افت از اوج-به-سکون قبل از رسیدن به یک نقطه ی اوج جدید. از آنجایی که سابقه‌ی سود یک شرط بند مشابه ارزیابی سابقه‌ی سود در یک سرمایه گذاری مالی است، پس این مفاهیم را میتوان مستقیما در دنیای شرط بندی هم پیاده کرد.

یک شرط بند پرسود شوید: سوالی از شانس یا مهارت؟

حداکثر افت سرمایه را میتوانیم مترادف بیشترین افتی بدانیم که یک شرط بند در شرط بندی هایش حاضر است با آن روبرو شود. میگل در کتاب الکترونیکی‌اش این تحمل افت سرمایه را 50% در نظر گرفته است، البته این رقم کاملا یک نظر شخصی است. بنابراین خیلی خوب میشود اگر بتوانیم حداکثر افت سرمایه‌ی مورد انتظار را با دیدگاه مدیریت ریسک که از طریق تجربه‌ی شرط بندی به آن رسیده‌ایم مدلسازی کنیم.

عواملی که روی حداکثر افت سرمایه تاثیر میگذارند

میگل چندین عامل که روی مقدار حداکثر افت سرمایه تاثیر (MDD) میگذارند را شناسایی کرده است. اصلا تعجبی ندارد که هر چه انتظار از سود (و بازده) بالاتر باشد حداکثر افت سرمایه‌ی مورد انتظار (MDD) کمتر خواهد بود. همچنین، اگر تمام عوامل دیگر را بدون تغییر فرض کنیم، هر چقدر که شرط بندی کننده ها روی شانس‌های بیشتری شرط بندی کنند میزان تغییر برد و باختها بیشتر میشود و در معرض برگشت سرمایه‌ی زیادتر، و متعاقبا MDD مورد انتظار بالاتری، قرار میگیرند.

توضیح میگل در مورد این مساله این است که افزایش MDD مورد انتظار با تعداد شرط‌ها رابطه‌ی لگاریتمی دارد. برای مثال در حالت ساده‌ی 50-50، طولانی‌ترین توالی مورد انتظار باخت در شرط های 2n تقریبا برابر با n است.

مدلسازی حداکثر افت سرمایه‌ی مورد انتظار

من نیز با پیروی از میگل چند شبیه‌سازی مونت کارلو را اجرا کردم تا بتوانم MDD مورد انتظار (در هر واحد) را برای سناریوهای مختلف شرط بندی در یک مجموعه از شرط بندی های انجام شده برای مبالغ سطح 1000 (1 واحد) مدلسازی کنم. برای هر پنج احتمال مختلف، بازده‌ 2% از 20% (در فواصل 2%) در نظر گرفته شد: 1.5، 2، 3، 5 و 10و در مجموع 50 سناریو به وجود آمد. هر کدام با 10000 تکرار اجرا شد. خلاصه‌ی MDDهای مورد انتظار (به صورت میانگین) را میتوانید در جدول زیر ببینید.

بازده مورد نظر 

ضریب 1.5

ضریب 2

ضریب 3

ضریب 5

ضریب 10

2%

20.5

31.3

47.0

69.4

106.6

4%

16.1

26.1

41.2

63.1

100.1

6%

13.3

22.4

36.6

57.7

94.0

8%

11.3

19.6

32.9

53.1

88.6

10%

9.8

17.5

29.9

49.3

83.8

12%

8.7

15.8

27.4

46.0

79.5

14%

7.8

14.4

25.4

43.1

75.7

16%

7.0

13.3

23.7

40.5

72.3

18%

6.4

12.3

22.2

38.3

69.1

20%

5.8

11.4

20.8

36.4

66.1

یک هندیکپر معمولی را در نظر بگیرید که در احتمال‌های حدود 2 شرط بندی میکند. اگر میزان ضربات 53% باشد، بازده آنها حدودا 6 % خواهد بود. آنها میتوانند انتظار داشته باشند که در یک مجموعه‌ی شرط 1000 تایی، حداکثر افت سرمایه نسبت به سطح بالای قبلی حدود 22 واحد باشد.

اصلی ترین دلیل ناسازگاری و عملکرد ضعیف، اختلال عاطفی در تصمیم گیری است.

اینبار فردی را در نظر بگیرید که از بین حدود 5 احتمال با بازده 14% در مسابقات اسب دوانی شرط بندی میکند. MDD این فرد تقریبا دو برابر است (43 واحد). در عملکرد ضعیف برای تعداد احتمال‌های طولانی تر MDD مورد انتظار میتواند بیش از 100 واحد باشد. این فرد با سرمایه‌ی 100 واحد شروع میکند و نتیجه‌ی کار هم کاملا واضح است.

البته، همانطور که در مقاله‌ی قبلی هم گفتم، شرط بند هایی که در تعداد احتمالهای طولانی با تغییرات زیادی روبرو میشوند معمولا سرمایه‌ی خود را کمتر از شرط بندهایی انتخاب میکنند که تعداد احتمال‌های کوتاهتر را ترجیح میدهند، و در نتیجه مقدار MDD را هم کاهش میدهند.

اعداد جدول بالا به تعیین اندازه‌ی مناسب سرمایه کمک میکنند. برای مثال وقتی سرمایه را به 0.25 واحد کاهش دهیم، MDD کمتر میشود و در 25 واحد، برای احتمالهای 10 از 100، به بازده 4% میرسد. اگر شرط بندی اول را با 100 واحد شروع کنیم نتیجه بسیار مطلوب خواهد شد.

توزیع احتمال حداکثر افت سرمایه

جدول بالا فقط به ما میگوید که مقدار MDD به طور میانگین چقدر است، اما در مورد اینکه در خوش سانس ترین یا بد شانس ترین حالت MDD چقدر ممکن است تغییر کند حرفی نمیزند. برای اینکه این مساله را بفهمیم باید طرح برخی از توزیع‌های احتمالی را رسم کنیم. این توزیع ها برای وقتی که احتمال شرط بندی 2 باشد برای 10 سناریو در اولین نمودار زیر نشان داده شده‌اند.

برای هر سناریو، توزیع احتمال با توجه به احتمال برخی MDDهای بالا، به طرف دنباله‌ی طولانی تر سمت راست دارای شیب مثبت است. در نتیجه MDD میانگین یا MDD مورد انتظار برای هر سناریو بزرگتر از میانه و حالت خواهد شد (MDD حالت، یا همان رایج‌ترین MDD، با بالاترین نقطه‌ی هر توزیع مطابقت دارد). میتوانید اشکالاتی که در منحنی‌ها وجود دارد را نادیده بگیرید. برای تکرارهای مقادیر بالای مونت کارلو که قدرت پردازش محاسبه‌ی من اجازه‎‌ی محاسبه‌ی آنها را ندارد این اشکالات ناپدید میشوند.

⦁ بخوانید: شرط بندهای حرفه‌ای هر چند وقت یکبار پول دریافت می‌کنند؟

این مثال را برای بازده 6% در نظر بگیرید. رایج‌ترین MDD 18 واحد بود. اما MDD میانگین 22 واحد بود. و در 10000 تکراری که داشتم تقریبا در یک سوم آنها 25 واحد یا بیشتر بود، و بالاترینش هم 73 شد. میانگین ها میتوانند اطلاعات زیادی به ما بدهند، اما شکل توزیع احتمال هم اطلاعات خوبی در مورد طیف انتظارات مربوط به سناریوهای خوش شانس بودن یا بد شانس بودن به ما میدهد.

نمودار دوم 5 سناریوی مدل را برای احتمال‌های متغیری با بازده 10% نشان میدهد. توزیع نتایج احتمال بسیار متغیر است. برای مثال، در شرط بندی احتمال 10، با اینکه MDD مورد انتظار 84 واحد بود، اما یک چهارم از تکرارهای مونت کارلو 100 یا حتی بیشتر از 100 شد و حتی یکی از آنها تا 302 هم بالا رفت.

اگر یک شرط بند ماهر باشید و دفعات شرط بندی روی احتمال ها را طولانی کنید، از هر 10000 بار فقط یکبار چنین اتفاقی برای شما می‌افتد، یعنی مسلما وقتی سرمایه‌ی اولیه‌ی شروع شرط بندی 100 واحد باشد فقط 0.1 واحد سرمایه لازم است تا اندازه‌ی MDD کاهش پیدا کرده و به سطح قابل تحملی برسد.

روانشناسی افت سرمایه

بدون شک هیچکس دوست ندارد در شرط بندی پولش را ببازد. اما از این بدتر هم ممکن است اتفاق بیافتد. برای جبران باخت قبلی لازم است که درصد رشد خیلی بالا برود، زیرا افت سرمایه میتواند سرمایه‌ی شروع شرط بندی را که باعث میشود هنگام برد سود کنید، از بین ببرد. این مشکل حالت نمایی دارد.

برای اینکه 10 درصد افت سرمایه جبران شود، باید 11% رشد داشته باشید. اما برای جبران 50% افت سرمایه، درصد رشد باید 100% باشد، و وقتی که افت سرمایه 75% درصد باشد برای جبرانش باید 300% رشد داشته باشید.

هر گاه بتوانید بر احساسات پول درآوردن یا باخت غلبه کنید، آنوقت است که میتوانید وارد شرط بندی ورزشی رولر کاستر شوید.

علاوه بر اینها، دانیل کاهنمن و آموس تورسکی در آثاری که در حوزه‌ی اقتصاد رفتاری نوشته‌اند به ما میگویند که صدمه ی باخت خیلی بیشتر از لذت برد است، حداقل دو برابر بیشتر است. در نتیجه، هیچ جای تعجبی نیست که وقتی 50% رشد سرمایه‌ی اصلی داشته باشیم این رشد، موفقیت را به ما یادآوری میکند. وقتی هم که همین قدر افت سرمایه رخ بدهد منطقی که در شرط بندی انتخاب کرده بودیم، و حتی دلایل شرط بندی، زیر سوال میرود.

اگر هیچ اطلاعاتی در مورد دلیل رخ دادن این اتفاقات داشته باشیم، مسئولیت نتایج اشتباهی که رخ هم به عهده‌ی خود ما است. مسلم است که موفقیت باعث اعتماد به نفس بیشتر برای پیش بینی‌های ما میشود و این بدین معناست که بیشتر از اینکه روی احتمال‌های تصادفی شرط بندی کنیم، خودمان را بیشتر باور میکنیم.

از طرف دیگر وقتی شکست میخوریم باعث میشود روشی را که انتخاب کرده بودیم سریعا کنار بگذاریم، بدون اینکه این شانس را به روش خودمان بدهیم که عملکرد آن را در شرط بندی های بیشتر ببینیم. مثلا خود من به یاد دارم که چند سال پیش فقط بعد از 10 شرط بندی روشم را کنار گذاشتم، زیرا 8 مورد آنها منجر به باخت شد. قدرت باخت اینگونه است.

چطور میتوانیم افت سرمایه را مدیریت کنیم؟

حتی شرط بندهای پرسود هم گاهی با افت سرمایه‌ی جدی مواجه میشوند و همین مساله باعث میشود که روشی که برای شرط بندی انتخاب کرده بودند زیر سوال برود. اینکه چطور بر این مشکل غلبه کنند مشکل ترین کاری است که باید انجام دهند. اصلی ترین دلیل ناهمخوانی و عملکرد غیر بهینه در شرط بندی اختلال عاطفی در تصمیم گیری است.

کسانی که به صورت حرفه‌ای در مسابقات ورزشی شرط بندی میکنند سعی میکنند که احساسات را وارد شرط بندی نکنند. شرط بندهای حرفه‌ای سعی میکنند همان‌قدر که نسبت به باخت بی تفاوت هستند، نسبت به برد هم بی تفاوت باشند. برای جدا شدن از احساسات باید به خودتان و عملکردی که در شرط بندی های طولانی دارید اعتماد داشته باشید.

برای جبران باخت قبلی لازم است که درصد رشد خیلی بالا برود، زیرا افت سرمایه میتواند سرمایه‌ی شروع شرط بندی را که باعث میشود هنگام برد سود کنید، از بین ببرد.

دنبال کردن باخت‌ها در شرط بندی یکی از قوانین طلایی در شرط بندی است. اما مانترای افزایش سرمایه هنگام برد هم میتواند فاجعه‌آمیز باشد، مگر اینکه با روش‌های مختلف مدیریت پول کلی (Kelly) مدیریت شود.

برای جبران باخت قبلی لازم است که درصد رشد خیلی بالا برود، زیرا افت سرمایه میتواند سرمایه‌ی شروع شرط بندی را که باعث میشود هنگام برد سود کنید، از بین ببرد.

هر دو مثال بالا نمونه‌ای از اشتباهات شرط بندانی است که احتمال تصادفی بودن برد و باخت را نادیده میگیرند و این اشتباه حتی برای شرط بندهای حرفه ای هم رخ میدهد. در یکی از شرط بندهایی که داده‌های آن را دارم، فرد شرط بند سرمایه‌ی خود را از 50 یورو به 400 یورو افزایش داد در 278 شرط بندی که پشت سر هم انجام داده بود، چهار بار سود کرد. اما در کمتر از 100 شرط بندی دیگر تقریبا تمام این مبلغ را از دست داد.

در کتابی که با نام “علم، روانشناسی و فلسفه‌ی شرط بندی” نوشته بودم برخی از ویژگی‌های یک شرط بند با هوش را معرفی کرده ام. همه‌ی اینها به ما نشان میدهد که در شرط بندی باید احساسات را کنار بگذاریم یاد بگیریم که چطور مشکل افت سرمایه را مدیریت کنیم.

چرا صبر یکی از مهمترین صفات هر شرط بندی است

یک شرط بند باهوش احتمالات را بیشتر از منطق در نظر میگیرد، و میداند که بیشتر آن چیزی که در شرط بندی رخ میدهد شانس است، و رابطه‌ی علت و معلولی در شرط بندی خیلی محکم و قاطعانه نیست. این فرد در برابر وسوسه‌ی تغییر روش بر اساس رابطه‌ی علت و معلولی مقاومت میکند، و در عوض به نتایج به دست آمده نگاه میکند و فرض میکند که خودش باعث این نتایج شده، به دنبال روش پیش بینی خودش میگردد و به تجزیه و تحلیل این مساله میپردازد که این پیش بینی ها چند نفر را برنده و چند نفر را بازنده کرده‌اند.

همانطور که همه‌ی شرط بندهای حرفه‌ای میدانند، یک دور شرط بندی ارزش تجزیه و تحلیل ندارد. شاید عجیب و یا حتی گیج کننده باشد اما شرط بندهای ماهر ترجیح میدهند بجای اینکه با یک پیش بینی اشتباه برنده شوند، با یک پیش بینی درست ببازند. اگر بتوانید احساسات را در سود و ضرر دخالت ندهید، و فقط روی ارزش پیش بینی یک شرط تمرکز کنید، در اینصورت خیلی بهتر میتوانید برای شرط بندی ورزشی رولر کاستر ماده شوید.


منبع مقاله: پیناکل

ترجمه اختصاصی از فوتبالی