- اقدامات کمّی در مقابل برداشتهای عاطفی
- وضوح – تصور برخورد توپ به تور
- عبارتشناسی- اهمیت جملهبندی
- دست کم گرفتن اتفاقات نادر
آیا می دانید چرا شرط بندی در تیم مورد علاقه خود ایده بدی است؟ به همین دلیل است لاتری ها بسیار محبوب هستند و مردم پیدا کردن احتمال وقایع نادر، مانند hole-in-one (ضربه مستقیم به سوراخ (گلف))، بسیار دشوار است. این امر به درک کم نظیر ناشی از آنچه که به عنوان اثرات امکان و یقین شناخته میشود، برمیگردد.
بسیاری از شرط بندان ارزش شرط را با ارزش مورد انتظار آن (EV) اندازه نمی گیرند، بلکه در عوض آنچه نسبت به بازده بالقوه احساس میكنند را در نظر میگیرند. برای مثال، سعی کنید اهمیت موارد زیر را در افزایش شانستان برای کسب 1 میلیون دلار رتبهبندی کنید:
اگرچه همه گزینه ها نشان دهنده تغییر کمّی هستند (پیشرفت 5 درصدی)، اما آنها برداشت های کیفی متفاوتی را ایجاد میکنند – به عبارت دیگر، هر گزینه یک واکنش عاطفی متفاوت را ایجاد میکند.
گزینه (الف) شما را از فرصت هیچ برای برنده شدن 1 میلیون دلار، به داشتن یک شانس حداقلی سوق می دهد. و گرچه این امری کوچک است – با احتمال 0.05 – حرکت به قلمروهای احتمال یک محرک اساسی برای احساسات مثبت است. این احساس به عنوان اثر امکان پذیری شناخته می شود، که عموما قماربازان را به سمت هدف های بلند مدت سوق میدهد، و یک نیروی پیشران برای شرکت در لاتری است، که برای یک مبلغ ناچیز، شانس پیروزی کلانی را فراهم می کند.
گزینههای (ب) و (ج) تمایل به برداشت های کمتر چشمگیر دارند. حتی با (ب) هم که شانس شما برای پیروزی در واقع دو برابر میشود، باز هم تاثیر کیفی فراهم نمیکند – مثل مورد اول به دکمه های روانی ذهن فشار نمیآورد.
با گزینه (د) نتیجه به قطع به یقین (100٪) میرسد و باعث ایجاد معکوس اثر امکانپذیری میشود. این به عنوان اثر یقین شناخته می شود، به این معنی که در صورت عدم وجود محاسبات EV، نتایج نزدیک به یقین، نسبت به امکان آنها کم اهمیت دانسته میشوند.
وضوح – تصور برخورد توپ به تور
علیرغم فواید اهمیت دادن به احتمالات، شرط بندان همچنان تمایل دارند روی تیم A شرط بندی کنند تا تیم B، زیرا آنها معتقدند كه این اتفاق امکانپذیرتر است، نه اینکه ارزش برتر را محاسبه کرده باشند.
علاوه بر این، مطالعات نشان داده اند كه استفاده عینی از احتمال در ارزیابی نتایج در صورتی كه موضوع موجب برانگیختن احساسات عاطفی از نتیجه می شود، یا بیان شرط بندی نیاز به تمرکز خاصی دارد.
در رابطه با مثال لاتری، چه کسی بحث بیهوده زیر را نداشته است – “اگر در قرعهکشی برنده شوید چه میکنید؟” این نمونهای از تولید یک فانتری روشن از یک نتیجه غیرممکن است. این امر ناگزیرانه شما را به بالا در نظر گرفتن احتمال بردن جایزه بزرگ سوق میدهد.
به همین دلیل، شرط بندی روی تیم یا بازیکن مورد علاقه خود ایده بدی است، زیرا دلبستگی عاطفی شما پیش بینی های واضح تری از نتیجه مورد نظر ایجاد می کند – تصور برخورد توپ به تور – که منجر به بالا در نظر گرفتن احتمال میشود.
عبارتشناسی – اهمیت جمله بندی
وقتی شرطی به صورت واضح بیان شده باشد، انجام محاسبه ارزش مورد انتظار – تخمین زده شده یا دقیق به عمل آمده – آسانتر می شود، بنابراین کفه ترازو نزدیک به احتمال خواهد بود یا با آن مطابقت خواهد داشت. تغییرات ظریف در نحوه شرط بندی اما میتواند در تفسیر تفاوت ایجاد کند.
برای مثال، بازارهای صریح میتوانند به صورت “بازیکن A در مقابل میدان” یا به عنوان لیست طولانی از همه شرکتکنندگان از جمله بازیکن A باشند (به عنوان مثل بازیکن A: 3.201، بازیکن B: 9.454، بازیکن C: 11.232 و الا آخر).
گزینه اول ارائه ساده ای از کار برای بازیکن A ارائه میدهد، که باعث بالا گرفتن شناختی از احتمال موفقیت وی می شود. گزینه دوم – علیرغم اینکه دقیقا همان احتمال را دارد – چشم اندازی دلهرهآورتر به نظر می رسد، به سادگی چون که مخالفانی که بازیکن A باید بر آنها غلبه کند ذکر شده است. این منجر به ارزیابی پایین (دست پایین گرفتن) میشود.
تمرکز به اندازه احساسات مهم است
به همین ترتیب، تمرکز برای قضاوت غلط احتمال بسیار مهم است. دیدن شرطهای زیر معمول است:
“آیا تیم A امتیاز خواهد گرفت؟”
ضریب بله / ضریب خیر
“آیا تیم B امتیاز خواهد گرفت؟”
ضریب بله / ضریب خیر
زمانی که تمرکز شرط بندان بر روی هر گزینهی جداگانهای باشد، قضاوتهای شرط بندان در یک کفه سنگینی میکند تا اینکه در مقابل ترکیبی از هر دو سوال در دست باشد:
“آیا هر دو تیم A و تیم B امتیاز خواهند گرفت؟”
ضریب بله / ضریب خیر
یک مطالعه در سال 1999 توسط کریگ فاکس و روانشناس فقید آموس تورسکی این موضوع را به وضوح نشان میدهد. آنها از جمعی از هواداران بسکتبال آمریکا خواستند تا شانسهای فردی هشت تیم مرحله یک چهارم نهایی در پلی آف NBA را ارزیابی کنند.
قضاوت بدون مراجعه به محاسبه مناسب، منجر به دست پایین گرفتن احتمال میشود.
از آنجا که تمرکز فقط بر ارزیابی شانس فقط یک تیم در آن واحد بود، و از آنجا که به عنوان هواداران NBA آنها برداشتهای واضحی از هر تیم ایجاد میکردند، جمع احتمالات نتایج به طور قابل توجهی برای هشت تیم تا 240% بالا گرفته شد. که البته این درصد باید در واقع 100٪ میبود.
وقتی از آنها خواسته شد فقط شانس تیم برنده در کنفرانس شرقی یا کنفرانس غربی را ارزیابی کنند، احتمالات نزدیک به 100٪ بود. دلیل این امر این بود که دو گزینه واکنش عاطفی کمتری ایجاد کرده و به همان اندازه خاص بودند.
حوادث نادر و دست کم گرفتن – Hole In One Gang
کودتای شرط بندی معروف توسط دو شرط بند در سال 1991، که به عنوان Hole In One Gang معروف شد، خیلی تمیز نشان میدهد که چگونه ناتوانی در تجسم یک اتفاق نادر، و چگونه قضاوت بدون مراجعه به محاسبه مناسب، منجر به دست پایین گرفتن احتمال میشود.
این زوج پس از تجزیه و تحلیل دقیق آمار، محاسبه كردند كه شانس وقوع یک hole-in-one در یك تور گلف اروپایی تقریبا 2.25 بود. آنها که به این دانش مسلط بودند، در کشور سفر میکردند و دلالهای مستقل را هدف قرار داده و از آنها درخواست میكردند كه در مسابقات گلف که از تلویزیون پخش میشد برای hole-in-one ضریب بگذارند. این عملیات کوچک ارزیابی کنندههای پیچیدهای از ریسک نداشتند، پس تنها توکلشان به خدا بود! – یعنی به سادگی فقط به یک قضاوت شهودی متکی بودند.
سایت های شرط بندی فهميدند كه hole-in-one يك اتفاق نادر است، زيرا تجربه شخصی ناچیزی از این واقعه داشتند يا شخصا (برای افرادی كه گلف بازی مي كردند) يا از تلويزيون آنرا ندیده بودند، كه پوشش محدود بدان معنا بود كه هر ضربه به توپ روی آنتن نمیرفت. در نتیجه، ضریب ها از 4.00 تا 101.00 متغیر بود. این یک مثال عالی برای دست کم گرفتن یک اتفاق نادر بود.
یکی از قوانین طلایی قمار این است که هر شرط باید از نظر ارزش مورد انتظار ارزیابی شود – میانگین نتایج هر یک با سبک و سنگین کردن احتمال.
متاسفانه، شرط بندان تمایل دارند كه براساس چگونگی احساسشان در رابطه با احتمالات، گزینههای شرط بندی را سبک و سنگین کنند، و در نتیجه اثرات امکان و یقین بدست آید كه این امر میتواند گران تمام شود.
منبع مقاله: پیناکل
ترجمه اختصاصی از فوتبالی