چگونه روی فوتبال کلمبیا شرط بندی کنیم؟

– یاد بگیرید چگونه در فوتبال کلمبیا ارزش پیدا کنید.
– پیش بینی ها و شانس های فوتبال کلمبیا
– لطفاً اطلاعات شرط‌بندی خود در پریمیر لیگ آ را به اشتراک بگذارید.
– آمار و بینش شرط بندی فوتبال کلمبیا

زمانیکه درباره فوتبال آمریکای جنوبی صحبت می کنیم، اغلب مکالمه با تعداد انگشت شماری از موضوعات و کلیات آغاز و پایان می یابد. آمریکای جنوبی بخش بسیار متنوعی از جهان با فرهنگ‌ها، شیوه‌های زندگی، و شیوه‌های بازی و لذت بردن از فوتبال است و این چیزی است که شرط‌بندان باید قبل از شرط‌بندی در هر یک از لیگ‌های سراسر این مناطق در نظر بگیرند. برای اطلاع از نحوه شرط بندی بر روی فوتبال کلمبیا تا پایان مقاله با ما همراه باشید

در این مقاله، امیدوارم به شما کمک کنم تا به درک بهتری از برخی از تفاوت‌های میان مناطق برسید؛ از نحوه بازی تیم‌ ها گرفته تا تفاوت‌های فرهنگی، گرما و سرما، ارتفاع، محیط‌های متخاصم، روزهای سخت در میدان حریف، بازی‌های بی‌هدف در جام‌ها، دربی‌های بردنی، اولویت‌های باشگاه‌ها، سیستم‌های سقوط متحیرکننده، آپرتورا و کلاوسورا (دو مسابقه در یک فصل تقسیم شده در لیگ‌های ورزشی کشورهای اسپانیایی زبان)، مسابقات ایالتی، متخصصان اتلاف کننده وقت، مدیران بازی، تیم‌های برتر، افراد آتشین، فکرکنندگان و تیم‌هایی که شرط‌بندان باید به دنبال آنها باشند تا احتمالاً یک مزیت نسبت به سایت های شرط بندی داشته باشند، آشنا شوید.

من معتقدم که فوتبال آمریکای جنوبی دارای متغیرهای بسیار زیادی برای پیش بینی نتیجه یک بازی است، که می تواند شرط بندی را دشوار کند اما همچنین می تواند فرصت بزرگی را برای شرط بندی هایی که به دنبال ارزش هستند فراهم کند. هنگام تلاش برای درک و پیش بینی نتیجه بازی های فوتبال در کلمبیا، من با ارائه یک نقطه شروع مفید شروع خواهم کرد.

تاریخچه فوتبال کلمبیا

کلمبیا دومین جمعیت بزرگ قاره و چهارمین خشکی بزرگ قاره است. هر منطقه از کشور دارای تنوع بسیار زیادی است و باشگاه ها درک می کنند که این تنوع قومی و فرهنگی مزیت بزرگی را فراهم می کند.

کائوکا در دنیای فوتبال کلمبیا جایی است که بسیاری از مدافعان مرکزی با توانمندی‌ها و قدرت های منحصر به فرد خود را در آنجا پیدا کرده اند . سواحل کارائیب نیز تعداد زیادی مهاجم با استعداد و خلاق را تولید کرده‌اند. شهر توماکو، که در نزدیکی مرز با اکوادور قرار دارد، زادگاه بسیاری از بازیکنان با سرعت بالا و خصوصیات حمله‌ ای در تیم‌ ها بوده است. منطقه آنتیوکیا نیز به خاطر تربیت بازیکنان با تکنیک بالا و خلاقیت در نقش بازی‌ سازی شناخته می‌شود که می‌توانند خط دفاع حریف را باز کنند.

به پایان رساندن لیگ با رتبه های پایین مانند اروپا خطری نیست.

کلمبیا علاوه بر تنوع فراوان و ارزش‌ های چشمگیر، چندین شهر بزرگ در سراسر کشور دارد. شهرهای کالی، بوگوتا و مدلین همگی دارای حداقل دو تیم فوتبال بزرگ و حداقل دو تیم کوچک دیگر هستند، در حالی که تیم آتلتیکو جونیور بر سواحل کارائیب توانمندی دارد. منطقه قهوه همچنین تعداد زیادی باشگاه متوسط را جذب کرده و پنج یا شش شهر دیگر با تیم‌های خود دارند. در آغاز این برنامه، با توجه ملی به فوتبال و وجود زمین‌های عمومی رایگان با چمن مصنوعی در سراسر کلمبیا، همه چیز برای تبدیل شدن به یک نیروی جهانی در عرصه فوتبال آماده شده است.

با وجود تمام این مزایا، از نظر تاریخی، کلمبیا دو دوره بحث برانگیز از اهمیت جهانی فوتبال و سالیان متمادی از حد متوسط ناامید کننده داشته است.

فوتبال کلمبیا: تیم ملی و تیم باشگاهی

اولین دوره بااهمیت، پنج یا شش سال بود که به الدورادو معروف بود زمانی که یک اختلاف داخلی بین انجمن های حرفه ای و آماتور باعث شد بسیاری از بزرگترین باشگاه های کشور در لیگی شرکت کنند که توسط فیفا به رسمیت شناخته نشده بود. این بدان معنا بود که باشگاه‌ها مجبور به پرداخت هزینه‌ های انتقال برای بازیکنان یا مطابقت با محدودیت‌های شدید حقوقی که در آن زمان در سراسر جهان وجود داشت، نبودند.

باشگاه‌های بزرگ کلمبیایی می‌ توانند بهترین بازیکنان روی کره زمین را جذب کنند تا به لیگ بیایند و بازی کنند و آنها به سرعت بهترین بازیکنان آمریکای جنوبی و ده ها فوق ستاره جهانی فوتبال را از اروپا به خدمت گرفتند. بسیاری از باشگاه ها همه این بازیکنان را از یک کشور منتخب وارد کردند – کوکوتا دپورتیوو تقریباً به طور کامل به اروگوئه رفت، دپورتیوو پریرا پاراگوئه ای ها را انتخاب کرد، یونیون ماگدالنا (ساماریوس) هشت مجارستانی را به خدمت گرفت، سانتافه بازیکنان ملی انگلیس از جمله نیل فرانکلین را جذب کرد، در حالی که میلوناریوس، معروف به باله آبی، چند بازیکن از بریتانیا و منتخبی از فوق ستاره های آرژانتینی از جمله آلفردو دی استفانو بزرگ را جذب کرد.

دومین دوره مهم بزرگ فوتبال کلمبیا در دهه 1980 میلادی رخ داد که  با سرازیر شدن ناگهانی پول به بازی مرتبط بود. اکنون تیم های کلمبیایی می توانند بزرگترین ستارگان خود را حفظ کرده و بازیکنان برتر را از سراسر قاره جذب کنند. در دهه ۱۹۸۰، آمریکا د کالی سه فینال پیاپی کوپا لیبرتادورس را بازی کرد و اتلتیکو ناسیونال در سال ۱۹۸۹ عنوان قهرمانی را به دست آورد.

بخوانید: چه چیزی شرط بندان برنده را از بازندگان متمایز می کند؟

تیم ملی هم از این رشد و افزایش سرمایه‌ گذاری در لیگ بهره‌ برد. حضور موفق تیم ملی کلمبیا در جام جهانی فوتبال 1990 در ایتالیا واقعاً به اذهان مردم نشست و با شکست 5-0 مقابل آرژانتین در مرحله مقدماتی جام جهانی 1994، نشان داد که می‌ تواند در مسیر پیشرفت باشد. اما جام جهانی 1994 به عنوان یک تجربه تلخ به خاطر ماند؛ وقوع حادثه‌ ی نه چندان خوشایند قتل مدافع محبوب آندرس اسکوبار در هفته‌های پس از مسابقات، کشور را در دوره‌ای از تأمل، افسردگی و شرم فرو برد. این تیم بزرگ کلمبیا امیدوار بود که به جهان نشان دهد که این کشور واقعاً به چه اندازه فوق‌العاده و بزرگی برخورده است، اما به نظر می‌رسد که در نهایت تنها دیدگاه‌های منفی را تأیید کرد و تشدید کرد.

کلمبیا یک تیم تقریباً بدون تغییر و فرسوده  را به جام جهانی 1998 برد که در مرحله گروهی حذف شدند. آنها سپس در سال 2001 یک جام آمریکا نسبتاً عجیب را در زمین خود به دست آوردند اما تا سال 2014 نتوانستند به جام جهانی برگردند. کلمبیا از بازگشت به بزرگترین مرحله بین المللی فوتبال بسیار خوشحال بود و این تورنمنت در برزیل نقطه عطف بزرگی بود. کلمبیا با اعتماد، غرور و شادی بازی می‌ کرد. این کشور اکنون در مکانی باثبات تر و امن تر قرار داشت تیم فوتبال قادر به بیان واقعی خود آنها و نمایش این کشور پر جنب و جوش و متنوع بود.

تیم ملی در مقایسه با گذشته، بسیار رقابتی‌ تر شده و دارای توانایی عمیقی به وسعت بیشتری است. بازیکنان زیادی که در حال حاضر حتی نمی‌ توانند در ترکیب اصلی تیم حضور داشته باشند، در گذشته حدود 10 تا 15 سال قبل به صورت قطعی در ترکیب اصلی قرار داشتند. هر ساله، کلمبیا شمار زیادی از بازیکنان را به تیم‌های بزرگ اروپایی منتقل می‌ کند و به توانایی تربیت بازیکنان به طرز چشم‌ گیری کمک کرده است.

هرچند، در حالی که اوضاع تا حد زیادی بسیار پایدارتر است، هم کشور و هم ورزش دوست داشتنی آن هنوز مشکلاتی دارند.

در سال 2016، یک تیم فوق‌العاده چشمگیر اتلتیکو ناسیونال صاحب سبک جام لیبرتادورس را به دست آورد، اما این موفقیت یک ناهنجاری واقعی از نظر فوتبال باشگاهی کلمبیا بود. همانند برزیل، کیفیت بازیکنان جوان تولید شده به طور مداوم در سطح جهانی قرار دارد اما کلمبیا تنها تعداد انگشت شماری از مربیان دارد که می توانند برای هر نوع شغل اروپایی در نظر گرفته شوند. این کشور از نظر استعدادها غنی است اما از نظر ایده های فوتبال ضعیف است.

رویکرد تاکتیکی و سبک بازی

مانند اکثر کشورهای قارهٔ آمریکای جنوبی، کلمبیا به آرژانتین به عنوان یک منبع الهام نگاه می‌ کند و به مدت طولانی، شماره 10 خلاق و برجسته را تمرکز اصلی تیم ملی خود قرار داده است. کارلوس والدراما، ستارهٔ برجسته دههٔ ۱۹۸۰، به طور کامل با این الگو هماهنگ بود و ال پیبه واقعاً در دههٔ ۸۰ و اوایل دههٔ ۹۰ با فوتبالی به سبک “پاس کوتاه و حرکت”، با تمرکز بر یک بازی‌ ساز کاریزماتیک، تیم ملی کلمبیا را تنظیم کرد.

هر بچه ای دوست داشت ال پیبه باشد و به نظر می‌ رسید که هر باشگاهی در دهه‌های پس از آن حول شماره 10 ساخته شده است. بازیکنان فوق العاده ای مانند جیمز رودریگز و خوان فرناندو کوینترو را می توان به عنوان وارثان مدرن والدرامای بزرگ در نظر گرفت، اما شاید این وسواس توسعه در جاهای دیگر را محدود کرده و نوآوری را متوقف کرده است. کلمبیا به طور فزاینده ای هافبک های دفاعی با کیفیت و خستگی ناپذیر را پرورش میداد، که من گمان می‌ کنم محصول حداقل دویدن و سهم دفاعی هر تیم جوانی است که دلسوز و نازپرورده، باکلاس اما تنبل است.

همانند برزیل، دفاع کلمبیا اغلب عمیق است و مهاجمان بالا می‌مانند. بین «هافبک‌های خلاق» و «هافبک‌های دفاعی» تفاوت بسیار شدیدی وجود دارد که گویی فوتبالیست های مدرن ملزم به ایفای هر دو نقش نیستند، که بازی کلمبیا را متوقف می کند. در حالی که برزیل به دنبال گسترش بازی و حمله از جناح است، فوتبال کلمبیا در بهترین حالت خود همه چیز در مورد تبادلات پاس های تیز است.

طیف گسترده ای از عوامل فراتر از آنچه در زمین بازی اتفاق می افتد وجود دارد که همگی بر نتایج تأثیر دارند.

فوتبال خیابانی در هر دو کشور اهمیت زیادی دارد اما در حالی که به نظر می‌ رسد الهام‌ بخش اختراع و جادوی فردی در بازیکنان برزیلی است، برای کلمبیایی‌ها بازی و تسلط جمعی را آموزش می‌ دهد. بازیکنان خیابانی برزیل در آرزوی لایی زدن در فوتبال هستند (رد کردن توپ از میان پاهای حریف برای عبور از آنها) در حالی که کلمبیایی ها پس از پانزده پاس تیز، خلاقانه و بدون وقفه، آرزوی ورود توپ را به درون دروازه داشتند.

وقتی صحبت از مدیریت بازی می شود، جناح های کلمبیایی معمولاً کمبود دارند. در تیم های کلمبیایی این حس وجود دارد که آنها باید به طور قابل توجهی بهتر از حریف خود باشند تا برنده شوند و این واقعا آنها را عقب می اندازد. بازیکنان اغلب به راحتی توسط رقبای ماهر خود در جنوب تحریک می شوند یا حواسشان پرت می شود. احتمال اینکه بازیکن کلمبیایی به دلیل پرخاشگری ناامیدکننده اخراج شود، بیشتر از آن است که حریف را با فشار حیله گرانه گل میخ ها به پایین آشیل پشت سر داور عصبانی کنند – آنها همچنین بهترین شیرجه زنان نیستند، به طرز وحشتناکی اتلاف کنندگان زمان هستند و مستعد از دست دادن خونسردی خود با تحریک خفیف هستند.

با این حال، با وجود مشکلات و عملکرد ضعیف باشگاه های قاره ای، فوتبال کلمبیا بار دیگر یک نیروی واقعی است و این بار ظاهراً بر پایه ای بسیار استوارتر و پایدارتر است.

لیگ فوتبال کلمبیا چگونه ساختار یافته ‌است؟

در حال حاضر فوتبال کلمبیا دو لیگ حرفه ای دارد. رده دوم به دلایل حمایت مالی به طور رسمی به عنوان رده پریمرا B یا Torneo BetPlay Dimayor شناخته می شود در حالی که لیگ برتر رده‌ بندی پریمرا A یا Liga BetPlay Dimayor است.
لیگ برتر هر سال یک فصل افتتاحیه (Apertura) و اختتامیه (Clausura) دارد که هشت نفر برتر به مرحله مسابقات حذفی می روند. قالب مسابقات حذفی در طول سال ها بارها تغییر کرده است، اما در حال حاضر معمولاً یک نیمه نهایی دو بازی است که پس از آن یک فینال دو بازی برگزار می شود.

این به این معنی است که لیگ کلمبیا هر سال دو قهرمان لیگ دارد. این تیم ها در آغاز سال بعد در فینال سوپرلیگا کلمبیا به مصاف هم خواهند رفت اگرچه پیروزی در این رقابت دو بازی اعتبار و اهمیت کمتری نسبت به قهرمانی در لیگ لازم برای صعود دارد (آن را به عنوان یک نسخه کمی مهمتر از مسابقه جام خیریه انگلستان یا سوپر جام انگلستان در نظر بگیرید اما در دو بازی انجام می شود).

سقوط و صعود سالانه نیز بین بخش ها با دو تیم صعودی و دو تیم نزولی وجود دارد. سیستم سقوط در کلمبیا نیز غیرعادی است و تا حد زیادی برای محافظت از طرف های بزرگ و مستقر در برابر سقوط تنظیم شده است. منطق این است که یک تیم محبوب و ثروتمند در صورت از دست دادن تعداد زیادی از بازیکنان کلیدی ممکن است سال بدی داشته باشد اما در درازمدت، آنها به طور قطع مستحق یک جایگاه در دسته برتر خواهند بود. در نتیجه، سقوط در سه فصل بر روی یک جدول جداگانه “descenso” یا سقوط محاسبه می شود.

سیستم سقوط به این معنی است که تیم ها می توانند فصل جدید را با دانستن اینکه نمی توانند سقوط کنند شروع کنند در حالی که سایرین فصل را شروع می کنند و می دانند که برای جلوگیری از سقوط، باید به قهرمانی نزدیک شوند.
در حال حاضر، اختلاف تقریباً 100 امتیازی بین تیم های بالا و پایین جدول سقوط وجود دارد. تیم‌هایی که به تازگی صعود کرده‌ اند، بار امتیازات قابل سقوط تیمی را که جایگزین می کنند، بر عهده می گیرند و این بدان معناست که تیم هایی که صعود می کنند، بخت های اول قهرمانی فوری برای بازگشت به پایین هستند. از نظر ریاضی می توان در کلمبیا در همان ماه قهرمان لیگ شد و سقوط کرد، اتفاقی که در چند مورد نزدیک به وقوع بوده است.

بخوانید: چطور روی فوتبال شرط بندی کنیم ؟

و علاوه بر جدول موازی سقوط، آنها همچنین کل امتیازات را در دو فصل در یک سال با جدول “تجدید رده بندی” پیگیری می کنند. این کمتر اهمیت دارد اما برای تصمیم گیری در مورد اینکه کدام باشگاه ها در کنار قهرمانان لیگ و جام حذفی واجد شرایط مسابقات بین المللی هستند استفاده می شود.

مسابقات جام در طول سال با مرحله گروهی در نیمه اول و مرحله حذفی در نیمه دوم ادامه دارد. تیم‌ های دو دسته برتر در مرحله گروهی حضور خواهند داشت در حالی که باشگاه های شرکت کننده در مسابقات بین المللی مستقیماً در دور حذفی اول خداحافظی می کنند. اکثر تیم ها به جام اهمیت نمی دهند تا زمانی که در مرحله حذفی قرار نگیرند و بسیاری از آن منحصراً برای تمرین به جوانان بالقوه استفاده می کنند. البته این امر در مواقعی می تواند نتیجه دهد اما وقتی نوبت به نتایج جام می رسد انتظار رویدادهای غیرمنتظره را داشته باشید و اغلب تیم های دسته دوم انگیزه بیشتری دارند. بازیکنان آن را به عنوان فرصتی برای کسب یک حرکت یا کسب یک جایگاه در تیم اول تلقی می کنند.

تعداد تماشاگران در کلمبیا بسته به عملکرد تیم در زمین بازی، نوسانات زیادی دارد. اتلتیکو ناسیونال در سال 2016 بهترین تیم قاره بود و هواداران پنج یا شش ساعت در صف منتظر می ماندند تا بلیط تهیه کنند یا 20 برابر ارزش رسمی پرداخت می کردند. از آن زمان که ناسیونال کمتر از 5000 هوادار در ورزشگاه 45000 نفری خود داشته است، باری هایی وجود داشته است. فصل کوتاه و سیستم حذفی راهی برای برگزارکنندگان برای جالب نگه داشتن چیزها است، اما از جهاتی نیز این مشکل را تشدید می کند. باشگاه‌ها و هواداران آن‌ها متوجه می‌شوند که چه زمانی یک فصل حذفی می‌شود، در آن زمان هم نتایج و هم تعداد تماشاگران کاهش بیشتری می‌ یابند.

اگر تیمی در انتهای لیگ قرار بگیرد اما خطر سقوط به دسته را نداشته باشد، در نتیجه ناامیدی بزرگ، تغییرات احتمالی مدیریتی و برنامه‌هایی برای خریدهای جدید وجود خواهد داشت، اما بعید است انگیزه زیادی برای تغییر اوضاع قبل از پایان فصل وجود داشته باشد. تیم‌ها در کلمبیا در طول چندین دهه بزرگ یا موفق می‌شوند و با عناوینی که به دست آورده‌اند، قرار گرفتن در انتهای لیگ مانند اروپا دارای انگ و خطر نیست.

شرط بندی فوتبال کلمبیا: عواملی که باید در نظر گرفته شوند

چند عامل فراتر از آنهایی که معمولاً در نظر گرفته می شوند وجود دارد که شرط‌بندانی که قصد دارند روی فوتبال کلمبیا مانور بدهند در نظر بگیرند.

انگیزه

جام لیبرتادورس همیشه اولویت تیم های کلمبیایی است و اگر تیمی در صدر لیگ حضور داشته باشد اما تعهدات مهمی در جام لیبرتادورس داشته باشد، اولویت آنها در اینجا خواهد بود. از نظر دور کلیدی مسابقات حذفی برای تیمی که اول یا هشتم می‌ شود، اختلاف حداقلی وجود دارد. این بداین معنا است که یک بار صعود به مرحله حذفی تیم هایی که محتمل به نظر می رسد اغلب می چرخد و این می تواند نتایج را تحت تاثیر قرار دهد. اگر تیمی خیلی خوب باشد، ممکن است از تلاش دست بکشند. اگر تیمی بسیار بد اما ایمن باشد، ممکن است آنها نیز دست از تلاش بردارند.

تیم هایی که در ابتدای سال با سقوط روبرو هستند به احتمال زیاد پول خرج کرده و تغییراتی ایجاد می کنند. این اغلب می تواند به یکی از دو روش انجام شود؛ آنها به طرز شگفت انگیزی خوب هستند و به مرحله حذفی راه پیدا می کنند یا اینکه یک فاجعه مطلق هستند و ماه ها قبل از پایان سال سقوط آنها تایید می شود.

جغرافیا

کلمبیا همچنین کشوری با تنوع طبیعی بسیار زیاد است که نقش مهمی در فوتبال آنها ایفا می کند. پایتخت بوگوتا، خانه سانتافه، میلوناریوس و لا اکویداد، در ارتفاع 2640 متری از سطح دریا، در ارتفاعات آند قرار دارد. آب و هوا با باران، برفک، و آفتاب روشن همه ممکن است (و اغلب به احتمال زیاد) در یک روز بسیار غیر قابل پیش بینی است. میانگین دما در حدود 50 درجه فارنهایت است. در حالی که ارتفاع به اندازه لاپاز در بولیوی سخت نیست، اما این تاثیر دارد و بازیکنان با شدت بالا یا پیری می توانند تا پایان بازی با مشکل مواجه شوند.

بارانکیلا خانه تیم های اتلتیکو جونیور و تیم ملی کلمبیا است. میانگین دمای شهر ساحلی کارائیب 80.7 درجه فارنهایت است که تاثیر بسیار زیادی روی بازی ها دارد. تیم ملی کلمبیا عمداً بازی های خانگی خود را بعدازظهر انجام می دهد تا انرژی حریفان را کم کند و برتری خانگی را ایجاد کند. سایر شهرهای گرم و مرطوب شامل نیوا (هویلا اف سی)، مونتریا (جگوارس)، کالی (دپورتیوو کالی و آمریکا د کالی)، و بارانکابرمجا (آلیانزا پترولرا) است که در آن مزیت خانه بسیار قابل توجه است. تیم هایی که از نیوا دیدن می کنند، با توجه به گرمای طاقت‌فرسا اتاق رختکن، گاهی اوقات انتخاب کرده‌اند که بیرون در پارکینگ ماشین لباس خود را عوض کنند.

بخوانید: ارزش اطلاعات در شرط‌بندی فوتبال

منطقه قهوه (تولیما، وانس کالداس و پریرا) و شهرهای اطراف آن نسبتا مرطوب اما معتدل و بدون ارتفاع شدید هستند. شهر مدلین بهار ابدی و منطقه آنتیوکیا (اتلتیکو ناسیونال، دپورتیوو ایندیپندنته مدلین، آگیلاس دوراداس و انویگادو) آب و هوای گرم و راحت همراه با بارندگی های گاه و بیگاه دارد و هیچ چالش اضافی خاصی برای بازدیدکنندگان ایجاد نمی کند.

فقدان انگیزه به علاوه ناراحتی، کاهش دما یا ارتفاع اغلب می تواند به تساوی 0-0 بسیار قابل پیش بینی در بازی های کم حاشیه منجر شود. برخی از تیم های کوچکتر در لیگ بهترین عملکرد خود را برای بازی‌های بزرگ خارج از خانه در ورزشگاه‌های مملو از غول‌های سنتی لیگ کلمبیا حفظ خواهند کرد. وقتی با تیم‌های بزرگ در مقابل جمعیت پرجمعیت روبرو می‌شوید ، با توجه ملی به طور زنده از تلویزیون پخش می شوید، یک انگیزه اضافی واضح وجود دارد.

سنت و تمرکز باشگاه

انویگادو و دپورتیوو کالی آکادمی‌های بسیار مشهور و مهمی با اولویت برای معرفی استعدادهای جوان به تیم اول خود دارند. این بدان معناست که آنها اغلب می‌توانند یکی از با استعدادترین تیم‌ های لیگ را داشته باشند، اما تجربه زیادی ندارند. این امر اغلب منجر به عملکرد قابل‌توجه لیگ می‌شود، اما زمانی که فشار واقعاً در پلی آف (بازی های حذفی) مقابل تیم‌های با تجربه‌تر مقابل ورزشگاهی مملو از جمعیت زیاد شود، می‌تواند به معنای سقوط بزرگ باشد.

تیم‌های کوچک‌ تر اغلب به بازی‌های حذفی راه می‌ یابند اما به ندرت عنوان قهرمانی را کسب می‌ کنند. اگر یک تیم کوچک‌ تر در صدر جدول لیگ قرار گیرد، این به هیچ وجه آنها را در مرحله حذفی به بخت اول قهرمانی تبدیل نمی کند. به طور کلی، این تیم یکی از تیم‌های بزرگ خواهد بود که در نهایت پیروز خواهد شد.

آمریکا د کالی، اتلتیکو جونیور و اتلتیکو ناسیونال معمولاً محتمل ترین قهرمانان هستند. میلیوناریوها منابع لازم برای قهرمان شدن را دارند اما اغلب ناامید شده اند، در حالی که DIM، دپورتیوو کالی و سانتافه پیشتاز گروه تعقیب و گریز هستند و تولیما نیز با سبک بازی کارآمد خود قادر به کسب عنوان قهرمانی هستند. افرادی از قبیل پاستو، لا اکویداد، ریونگرو آگویلاس و بوکارامانگا سازماندهی، ساختار، و بودجه لازم برای ورود به پلی آف را دارند. انویگادو هر چند سال یکبار از نسل جوان نخبه خود بهره خواهد برد که آنها در مرحله لیگ فوق العاده چشمگیر خواهند بود اما در پلی آف سقوط خواهند کرد.

ال کلاسیکوهای کلمبیا

بازی های دربی غیرقابل پیش بینی اما بسیار مهم هستند. مهمترین “ال کلاسیکوها” شامل اتلتیکو ناسیونال مقابل DIM (مدلین)، سانتافه در مقابل میلوناریوس (بوگوتا)، دپورتیوو کالی مقابل آمریکا د کالی (کالی) هستند. همچنین رقابت های بزرگی بین شهرهایی مانند ناسیونال در مقابل آمریکا، ناسیونال در مقابل میلوناریوس، دپورتیوو کالی در مقابل DIM و آمریکا در مقابل میلوناریوس وجود دارد. این بازی ها با شدت بالایی انجام می شوند و هواداران اغلب به دنبال فوتبال هجومی و قاطعانه هستند. کارت‌ها و/یا گل‌ها معمولاً فراوان هستند.

فوتبال کلمبیا مملو از بازیکنان جوان برتر و فوتبال مهیج است. طیف وسیعی از عوامل فراتر از آنچه که روی زمین رخ می‌ دهد وجود دارد که همگی بر نتایج تاثیر می‌گذارند. در حالی که این می تواند پیش بینی نتایج را دشوار کند، من امیدوارم که بینش بالا برخی از روندهای کلیدی را به شما ارائه دهد که در هنگام پیش بینی نتایج، مزیت بزرگی را ارائه دهد.

معمولاً دلیلی وجود دارد که چرا رهبران لیگ اغلب به خوبی از یک تیم درگیر در میانه جدول شکست می‌خورند و امیدواریم، اکنون بتوانید آن را ببینید!

---

اختصاصی وبسایت فوتبالی